"จู่ๆ ก็โดนไล่ออกกะทันหัน..." เสียงสะท้อนจากพนักงานสาวที่โพสต์ขอความช่วยเหลือในกลุ่ม JobThai Official Group เมื่อวันที่ 29 มกราคม 2568 หลังเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เมื่อการทำงานปกติของเธอกลายเป็นประเด็นร้อนบนโลกโซเชียล จากการร้องเรียนของดาราท่านหนึ่งที่ไม่พอใจในการบริการ "หนูไม่ทราบว่าต้องไหว้ ไม่ทราบว่าต้องเปิดประตูให้..." เธอเล่าย้อนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ขณะที่เธอกำลังยุ่งอยู่กับการถ่ายใบเสร็จที่เคาน์เตอร์ หลังจากคิดเงินให้ลูกค้าเสร็จ โดยไม่ทันสังเกตว่าลูกค้าท่านนั้นเป็นดาราที่มาใช้บริการเป็นครั้งที่สอง การสนทนากับหัวหน้าผ่านโทรศัพท์จบลงที่คำถามเรื่อง "ระหว่างใบเสร็จกับการเปิดประตู อะไรสำคัญกว่ากัน?" "บริษัทเดิมไม่เคยมีการเทรนแบบนี้..." เธอพยายามอธิบายถึงประสบการณ์การทำงานที่ผ่านมา ซึ่งลูกค้าทั่วไปสามารถเปิดประตูได้เอง แต่ดูเหมือนคำอธิบายทั้งหมดจะไม่มีความหมาย เมื่อหัวหน้าแจ้งว่าได้คุยกับผู้บริหารแล้ว และมีการร้องเรียนหลายครั้ง แม้ความจริงจะมีเพียงสองครั้งรวมครั้งนี้ และแม้จะตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้วก็ยังไม่พบหลักฐานการกระทำผิดตามที่ถูกกล่าวหา "ไม่มีใบเตือน ไม่มีคำแนะนำ..." เธอสะท้อนความรู้สึกถึงความไม่เป็นธรรมที่เกิดขึ้น การถูกไล่ออกกะทันหันโดยไม่มีโอกาสได้ปรับปรุงตัว เพียงเพราะดาราร้องเรียน ทำให้เธอต้องการหาทางออกทางกฎหมาย และสอบถามถึงสิทธิในการฟ้องร้องต่อกรมแรงงาน สะท้อนให้เห็นถึงความเหลื่อมล้ำในสังคมและมาตรฐานการบริการที่แตกต่างกันระหว่างลูกค้าทั่วไปกับคนมีชื่อเสียง ตอบ: ไม่ทราบว่าต้องไหว้ ส่วนประตู ไม่ทราบว่าต้องไปเปิด เพราะหลังจากลูกคิดเงินเสร็จลูกค้าก็ออกจากร้านปกติ ส่วนหนูก็อยู่หน้าเคาน์เตอร์ถ่ายใบเสร็จ ตอบ: หนูไม่ทราบว่าต้องเปิดค่ะ ลูกค้าคนปกติเท่าไหร่ก็เปิดประตูเองได้ถ้าค่ะ บริษัทเดิมที่ไม่ได้มีเทรนบริการแบบนี้ค่ะ หนูไม่ทราบจริงๆ
