เมื่อวันที่ 29 กันยายน 2567 ตูน บอดี้สแลม นักร้องนำวง Bodyslam ได้เปิดเผยเรื่องราวสุดสะเทือนใจผ่านโซเชียลมีเดีย เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ลูกชาย "ทะเล" มีอาการชักและหมดสติ ในขณะที่เขากำลังเตรียมตัวขึ้นแสดงคอนเสิร์ตที่กรุงสต็อคโฮม ประเทศสวีเดน
ตูนเล่าว่า เขาได้รับโทรศัพท์แจ้งจากน้องสันต์ เจ้าหน้าที่มูลนิธิก้าวคนละก้าวที่อยู่ในภูเก็ต ว่าทะเลมีอาการชักและหมดสติ กำลังถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ในขณะนั้นตูนรู้สึกเหมือนหัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม อยากจะร้องไห้ออกมาด้วยความเป็นห่วงลูก และนึกอยากจะจับเครื่องบินกลับบ้านทันที
"นาทีนั้นอยากจะร้องไห้ออกมาให้ได้...เป็นห่วงลูกที่สุด นาทีนั้นอยากจะจับเครื่องบินไฟล์ทด่วนที่สุดเพื่อกลับบ้านให้ได้" ตูนเขียนด้วยความรู้สึกหวั่นไหว
หลังจากนั้นไม่นาน ตูนได้รับการติดต่อจากภรรยา "ก้อย รัชวิน" ผ่านวิดีโอคอล ทำให้ได้เห็นว่าทะเลย้ายมาอยู่โรงพยาบาลกรุงเทพภูเก็ตแล้ว และสามารถพูดคุยได้ มีสีหน้าที่ดูไม่น่าเป็นกังวล แม้จะรู้สึกใจชื้นขึ้นบ้าง แต่ตูนก็ยังคงกังวลและอยากกลับบ้านโดยเร็วที่สุด
"แต่ก็ยังกลับไม่ได้...ในเมื่อพรุ่งนี้ยังต้องขึ้นเวทีเพื่อร้องเพลงที่สต็อคโฮม" ตูนเขียนถึงความรู้สึกลำบากใจที่ต้องทำหน้าที่ของตัวเองในฐานะศิลปิน
ในวันรุ่งขึ้น ตูนได้รับรายงานว่าทะเลยังมีไข้สูงและต้องให้ยาฆ่าเชื้อผ่านทางสายน้ำเกลือ แต่เมื่อได้เห็นรอยยิ้มของลูกชายผ่านการวิดีโอคอล ก็ทำให้รู้สึกเบาใจขึ้นและพร้อมที่จะขึ้นแสดงในคืนนั้น
"สุดท้ายโชว์ครั้งแรกของเรา @bodyslamband ที่สต็อคโฮมก็ผ่านพ้นไปด้วยความสุขและรอยยิ้มของทุกคน" ตูนเขียนถึงความสำเร็จของการแสดง แม้จะยังมีความกังวลอยู่ในใจ
ตูนยังเผยว่า เหตุการณ์นี้ทำให้เขาเข้าใจตัวเองมากขึ้น และตระหนักว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตคือครอบครัว "นาทีนี้สิ่งที่สำคัญกับชีวิตมากที่สุดก็คือ ลูกๆภรรยาและครอบครัว ไม่ใช่ความสุขส่วนตัวของตัวเองอีกต่อไปที่จะทำให้เรายิ้มได้ หากแต่คือรอยยิ้มของทุกคนในบ้านต่างหาก ที่จะตกกระทบมาให้เราได้มีความสุขจากการที่พวกเขาได้มีความสุข"
ท้ายที่สุด ตูนได้กล่าวขอบคุณ "ใครบางคน" ที่ยังเมตตาให้ครอบครัวของเขาได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อและศรัทธาในยามที่ต้องเผชิญกับวิกฤตในชีวิต
เรื่องราวของตูนได้สร้างความประทับใจให้กับแฟนเพลงและผู้ติดตามจำนวนมาก หลายคนส่งกำลังใจและหวังว่าน้องทะเลจะหายป่วยโดยเร็ว พร้อมทั้งชื่นชมความเป็นพ่อที่ห่วงใยลูกของตูน แม้จะอยู่ในช่วงเวลาสำคัญของการทำงาน
